Marollen: een inkijk in de ziel en het hart van deze volkswijk

Traditiegetrouw gaan de studenten HBO5 Syndicaal Werk na het afsluiten van de module Mediatraining op uitstap naar Brussel. Dit keer werd er gekozen voor de Brusselse volkswijk Marollen, waar de studenten zich konden inleven in de leefomstandigheden.

Ook dit schooljaar werd er van de traditie niet afgeweken en lector Sonja De Smedt  gidste voor haar sociaal bewogen studenten een boeiende wandeling, waarbij ze zich konden inleven in de levenstoestand van minder bedeelden. Meer dan de helft heeft nog niet eens het levensminimum en kennen de kunst van het overleven. Naast de sociale restaurants en voedselbedelingen moeten ze nog andere middelen zien te vinden om te overleven. Eén jaar dakloos zijn kost hun 7 jaar van uw leven, zodat zij roofbouw op hun lichaam plegen. Zo  kregen deze syndicalisten een inkijk in generatiearmoede en de daklozenproblematiek. Met haar atypische, alternatieve wandeling wil Sonja De Smedt haar toehoorders met de neus op de feiten duwen, ze wil hen laten kennis maken met generatiearmoede, waar maar een ongeveer twaalf percent uit geraakt. Na één jaar dakloos geweest te zijn, komt er maar 2 à 3 % meer uit. Hierdoor wil ze er naar steven dat haar sociaal geëngageerde studenten als syndicalisten hun achterban de oogkleppen laten afzetten.

Maar Marollen is ook meer dan armoede alleen. De Marollen bestaan uit 3 delen: het trendy gedeelte met de duurdere antiquairs en galerijen, het authentiek gedeelte met de Vlooienmarkt en omgeving en tot slot het ruige, arme Marollen achter de Hoogstraat en in de cité Hellemans. Er wordt ook aandacht besteed aan de typische gangetjes, de Kapellekerk en het huis van de man die de volksmens schilderde, Pieter Breughel. Maar ook het geboortehuis hebben we gezien van de man waar de Marolliens trots op zijn: hij heeft het tot baron geschopt! Toots Thielemans bleef toch altijd trouw aan zijn roots en verkondigde steeds zeer trots dat hij marollien was in hart en nieren. En natuurlijk, last but not least, het unieke Vossenplein, waar er de vlooienmarkt bij uitstek plaats vindt, uniek in Europa, want ze staat er elke dag van 6 tot 14 uur. Gedurende het weekend is ze groter omdat er dan meer volk op afkomt. Op dit plein ligt ook het badhuis, omdat heel wat Marolliens nog geen badkamer hebben en ze zich daar tegen een vergoeding kunnen gaan douchen. Een weetje, als je te vuil bent, mag je er niet binnen.

Aan de grens van de Marollen hebben we, net zoals in de Jordaan in Amsterdam of dichter bij ons het Paterhol van Gent, alsook in Berlijn gentrification, een opwaardering van de buurt door het neerpoten van zeer dure appartementen, waarvan één van Jean-Claude Van Damme, die er regelmatig woont. Hier staat dan ook zeer recent het standbeeld van Jacques Brel. Natuurlijk mogen we ook het oudste bruine cafeetje van Brussel “Het Goublommeke in Papier”, waar ooit surrealisten zoals René Magritte kwamen, niet vergeten. Hergé en Hugo Claus waren hier ook kind aan huis en ook de Cobra-beweging werd hier gesticht. Ooit stond hier een vondelingenschuif, waarin veel kinderen terecht kwamen die later als “werkslaaf” opgroeiden, want toen sprak men nog niet van kinderrechten.

Dit alles werd doorspekt met Brusselse sketches, uitdrukkingen in het Brusselse dialect en Brusselse “zwans” en er werd een sfeer opgebouwd zoals de bewoners zijn en daar leven, tussen een lach en een traan en met de nodige “joie de vivre” en het hart op de juiste plaats.

Kortom, voor de studenten HBO5 Syndicaal Werk een zeer leuke uitstap om te koesteren, met veel aandacht voor de levensomstandigheden van de minder bedeelden.