Margot & Ilo: twee finalisten Belgodyssee-wedstrijd 2022
Margot en Ilo, twee laatstejaarsstudenten Journalistiek, vertellen over hun ervaringen tijdens de Belgodyssee-wedstrijd van 2022. Belgodyssee is een jaarlijkse reportagewedstrijd voor onder andere journalistiekstudenten met als doel de samenwerking tussen jonge journalisten in spe uit de verschillende gemeenschappen van België te bevorderen. Elk jaar trekken 7 duo’s – de ene Nederlandstalig, de andere Franstalig – erop uit. Ze werken twee weken lang samen aan radioreportages, in de geschreven pers en online. Dit jaar is het thema van de wedstrijd ‘De energie van morgen’.
Margot en Ilo vallen beide in de prijzen. Margot wint, samen met Pauline, de prijs voor het team dat het beste samenwerkte. Ze winnen een vliegtuigticket naar een Europese bestemming. Ilo wint, samen met Léa, de prijs voor het team dat het beste scoorde op sociale media. Ze kregen elk een opnamepakket om sociale media content mee te maken. Proficiat Margot en Ilo!
Wat was je eerste reactie toen je te horen kreeg dat je geselecteerd was voor de wedstrijd?
Margot: Ik geloofde het eerst niet. Ik kreeg een berichtje waarin stond: “Proficiat, je bent erbij”. Maar mijn vrienden wisten dat ik had deelgenomen aan de wedstrijd dus ik dacht dat zij om te lachen een berichtje hadden gestuurd. Dus ik stuurde meteen naar Ilo en hij zei dat hij hetzelfde berichtje had gekregen. En dan wisten we: “Ok, ’t is echt!”
Ilo: Ik heb het twee of drie keer opnieuw moeten lezen om te zien of ik het wel goed gelezen had. (Herhaalt) “Proficiat, je bent erbij!” En toen stuurde Margot inderdaad of ik het berichtje ook had gehad. Ja, toen was ik natuurlijk heel blij.
Voor Belgodysseewedstrijd moesten jullie allerlei opdrachten doen. Kan je daar wat meer over vertellen?
Ilo: Ja klopt, zowel audio, print als video. Ik vond het echt super leerrijk.
Margot: Het was vooral leuk om mensen te kunnen contacteren en zeggen: “Hallo ik werk voor VRT!” in plaats van: “Hallo ik ben student journalistiek!”.
Ilo: Ah jij zei dat je van de VRT was (lacht)?
Jullie zijn jullie audioreportages gaan monteren op de VRT. Hoe was dat?
Margot: Ben jij ook verdwaald bij de VRT?
Ilo: Ja! (lacht) Vooral bij het naar buiten gaan. De uitgang was op -1 en niet op 0 dus dan kom je daar op niveau 0 en dan is dat een of andere verlaten stockageruimte.
Margot: Ja of plots stond ik in het RTBF-gedeelte, helemaal verdwaald.
Wat was jullie algemene ervaring tijdens je week?
Ilo: Echt leerrijk. Ik heb me geamuseerd, veel bijgeleerd maar het was ook heel vermoeiend. Het zijn echt twee weken waarvoor je je heel hard inzet. En je zit vol met adrenaline en je wil er echt iets van maken. Je bruist van ideeën. Ik heb nu net gedaan met mijn twee weken en ik voel me echt uit een zak geschud. Ik zit een beetje in een zwart gat.
Het thema was ‘De energie van morgen'. Welke invalshoek hebben jullie daarvoor gebruikt?
Margot: Eerst heb ik met Pauline, mijn Franstalige partner, echt heel lang nagedacht over wat dat juist inhoudt. We hebben dan samen gebrainstormd op een leeg blad en opgeschreven wat voor ons allemaal de energie van morgen is. Uiteindelijk zijn we dan gekomen op ‘repaircafés’. Dat hebben we dan gepitcht. Maar ze vonden het niet vernieuwend genoeg. Toen gingen we specifieker en vertelde we over een organisatie die decormaterialen recycleert. Toen waren ze zeer enthousiast en zijn we daarmee aan de slag gegaan.Ons thema was wel heel specifiek: Het hergebruik van decorelementen bij de Munt. En dus ook zeer op Brussel gericht. Terwijl Ilo zijn thema toch iets breder was.
Wat was jouw thema, Ilo?
Ilo: Biomimicry!
Hoe ben je daar opgekomen?
Ilo: Samen met Léa, mijn Franstalige teamgenote. Echt een hele toffe madam, we konden het meteen goed met elkaar vinden. We hadden dezelfde manier van werken wat het heel gemoedelijk maakte. We hebben ook goed gelachen samen. En toen we met het thema aan de slag moesten, waren er wel al wat duo’s gepasseerd dus dan wisten we ook wat de anderen hadden gedaan. Lea had biomimicry zien passeren in één van haar vakken op school. En dan hebben we een korte bevraging gedaan bij onze dichte omgeving. Niemand kende het dus dan wisten we dat het goed onderwerp is. Het proces dat daarop volgde was wel iets moeilijker. We vonden voornamelijk projecten in het buitenland maar niet echt iets hier in België. Maar opeens kregen we een telefoontje en van het ene kwam het andere. Die persoon zei dan dat die nog iemand kende en zo ging de bal aan het rollen. Ook omdat biomimicry nog vrij onbekend is, kennen de mensen binnen dat vakgebied elkaar allemaal. Op de lange duur moesten we zelfs keuzes maken. Margot: Jullie hadden vooral veel Franstalige opties hé?
Ilo: We hadden ze allebei. Maar het was moeilijk om Franstaligen te vinden die ook Nederlands spreken. Andersom was dat makkelijker.
Moest alles altijd dan tweetalig zijn?
Ilo: Op zich zijn het twee aparte reportages hé.
Margot: Wij hadden bijvoorbeeld twee mensen uit de Munt gevonden. Een iemand sprak Nederlands en de andere Frans. Waardoor we twee reportages konden maken over hetzelfde onderwerp in twee talen.
Jullie radioreportage is al uitgezonden?
Margot: De mijne wel en kan je herbeluisteren.
Ilo: De mijne kan je nu zaterdag beluisteren op Radio 1.
Wie gaat er winnen denken jullie?
Margot: Ilo heeft een goede kans.
Ilo: Dat weet ik nog zo niet. Op zich zijn er zo veel leuke onderwerpen. Er zijn 7 duo’s in totaal. Elk duo heeft een totaal ander onderwerp en toch binnen hetzelfde thema ‘De energie van morgen’.
Margot: Op samenwerking staat er ook een prijs, en daar maken zowel Ilo als ik met ons duo wel kans op. Ik vond mijn samenwerking met Pauline superleuk. De hoofdprijs is een betaalde stage bij VRT. De prijs voor geschreven pers is een maand betaalde stage bij de Metro en een Ipad. Ik zou de ipad wel willen winnen (lacht)! En de prijs voor beste samenwerking zijn twee vliegtuigtickets.
Waarom zijn jullie eigenlijk journalistiek gaan studeren?
Margot: Ik wou eigenlijk eerst documentaire studeren. Maar ik heb uiteindelijk gekozen voor een iets bredere opleiding, en dat is journalistiek wel.
Ilo: Ik was vooral heel benieuwd naar hoe zo’n proces in zijn werk gaat voor aleer er een bericht in de krant verschijnt of op het journaal. Wat komt er allemaal bij kijken, en hoe deden ze dat, waar halen ze de info met wat houden ze rekening, …
Margot: Bij mij is het ook wel zo dat mijn vriendinnen altijd vragen aan mij om iets uit te leggen als er iets belangrijks gebeurt in de wereld. Mijn ouders volgen ook de actualiteit op de voet dus daar wordt eigenlijk wel veel over gepraat bij ons thuis.
Ilo:Toen ik hier binnen kwam, ging er echt een nieuwe wereld voor me open.
Jullie studeren in Brussel, is dat een meerwaarde?
Ja sowieso(in koor)! Margot: Hier gebeurt ook alles.
Ilo: Multicultureel en levend.
Margot: Ik vind het ook juist leuk dat het geen typische studentenstad is. Je hebt hier alles. En als je buitenkomt in je training, bekijkt niemand je raar. Heerlijk.
Waarom zou je de opleiding aanraden aan nieuwe studenten?
Margot: Ik denk het feit dat je in je eerste twee jaren alles krijgt (print, audio en video).Dat je dus niet direct moet kiezen zoals veel andere opleidingen wel. Anders had ik misschien in begin video gekozen en nu ben ik blij dat ik voor audio ben gegaan. En Brussel is echt een meerwaarde aan studeren hier bij EhB.
Ilo: Ik vind het gewoon fijn dat je alle drie de aspecten hebt. Het is niet enkel print, of audio of video. Je leert alles. Maar ook op vlak van geschiedenis in het vak Kader & Roots leren we zoveel bij. De opleiding is echt heel breed: van bedrijfsleven tot het medialandschap tot de geschiedenis van een bepaald conflict. Bijvoorbeeld in Egypte: Waarom is die persoon daar aan de macht? Waarom mogen ze daar niet protesteren? Wat is de logica daarachter? Hoe is dat zo tot stand gekomen? Het is heel leerrijk.
Margot: Het is een pakketje van alles.
Ilo: Je wordt echt slimmer en veel bewuster over wat er leeft in de wereld.
