Moord op Campus Jette?

Moorden op de parking, in het toilet en in onze studentenhome. Het was weer even schrikken. Maar niet voor onze studenten Biomedische laboratoriumtechnologie. Voor de studenten die kozen voor het keuzetraject forensisch onderzoek is dit een 'gewone' lesdag.
Ze leren hoe ze op een plaats waar een misdaad gebeurde (Crime scene) sporen kunnen vinden. Sporen die ze dan in een verhaal moeten plaatsen. Alle puzzelstukjes samen moeten dan duidelijk maken wie er betrokken is in het verhaal.

Echt cool

We vinden Charlotte, Helena en Evenline in de toiletten. De ene is er alles keurig aan het noteren. De andere is nummertjes aan het uitzetten. De derde maakt foto’s van een grote plas bloed. Ze zijn super enthousiast over de workshop waar ze mee bezig zijn: “In het eerste jaar krijgen we alle theorie te zien. Het is nu tof om dit in de realiteit toe te passen. Het is aan ons om te achterhalen wat er zich hier afgespeeld heeft. We mogen geen zaken uit het oog verliezen. We moeten ook voorzichtig te werk gaan zodat we geen sporen verliezen.”

Uit de praktijk

De sporen waar ze naar op zoek gaan zijn ruim. Het kunnen vingersporen, bloedsporen, bandensporen, voetsporen of andere zijn. Terwijl ze een spatje bloed op de spiegel swappen, vertellen ze waarom ze voor het keuzetraject kozen: “We willen later bij de politie terecht komen. Of eventueel verder studeren in antropologie of autopsie. Het keuzetraject bevestigt onze interesse in de forensische wereld. We hopen later een steentje te kunnen bijdragen in de zoektocht naar daders. Het boeiende aan de forensische vakken is dat ze gegeven worden door mensen van de politie die elke dag met sporenonderzoek bezig zijn. Zij waren bijvoorbeeld mee verantwoordelijk voor het sporenonderzoek na de aanslagen in Brussel en Zaventem.”

Valkuil DNA

Steve Delporte begeleidt de workshop. Hij werkt voor het labo van de technische en wetenschappelijke federale politie en is dagelijks bezig met sporenonderzoek: “Na een theoretische les over het soort sporen, en wat er mee te bewijzen is, moeten de studenten die sporen nu herkennen en in een scenario kunnen plaatsen. Ze moeten ook de crime scene op een gestructureerde manier betreden. Uiteindelijk moeten ze de info kunnen doorgeven aan de magistraat. Ze gaan op zoek naar vingersporen, schoeiselsporen, handschoensporen, DNA, bloed, toxische sporen,… In een laatste fase leren ze alles wat ze verzamelden als deskundige te gaan communiceren. In het begin zijn de studenten vaak heel voorzichtig. Je ziet dat ze bang zijn om iets verkeerd te doen. Een andere valkuil is dat ze vaak te gefocust zijn op DNA. Dat komt allicht door alle CSI-series die ze op televisie zien. Ze moeten leren dat ook andere sporen erg waardevol kunnen zijn.”