Als enige student landschaps- en tuinarchitectuur geselecteerd worden voor de expositie We are the next generation, dat is straf. Ruben Seigneur veroverde een plaatsje bij de beste studentenprojecten uit het creatieve Belgische ontwerponderwijs.
Kortrijk creativity week
Tijdens de Kortrijk creativity week toont een grote expositie het beste werk van ontwerpstudenten in België. De organisatoren ontvingen 160 inzendingen. Drie adviescomités selecteerden 44 inzendingen. Daarvan was er slechts één landschapsproject. Dat project kwam van onze student landschaps- en tuinarchitectuur Ruben Seigneur: “Ik wist dat ik een mooi en goed werk afgeleverd had en heb mijn kans gewaagd. Mijn ontwerp past ook binnen de criteria van de wedstrijd. We moesten bij ons ontwerp onder andere aandacht schenken aan maatschappelijke relevantie en duurzaamheid.”
Grenzen vervagen
Het geselecteerde werk kwam voort uit een opdracht die de studenten in het 4e semester kregen. In de Noord-Kempen in Ravels staat er een Boshuis. Dat huis en de kavel er rond zijn eigendom van de gemeente. De plek is dus toegankelijk voor het grote publiek. Maar door de omliggende bebouwing en inrichting van het perceel ziet de site er niet toegankelijk uit. De studenten kregen de opdracht om er dus een semipublieke plek van te maken. Ruben: “De publieke tuin was helemaal afgesloten door klassieke afsluitingen. In mijn werk verdwijnen die klassieke afsluitingen en worden ze vervangen door verschillende hagen. Zo wordt het geheel transparanter en is er sociale controle door de buurtbewoners. Ik werkte met beplanting om een soort van coulissen te maken. De grens tussen privaat en publiek kan ze eventueel op termijn geleidelijk vervagen. Het is cruciaal om de omwonenden in zo’n plan mee te nemen. Daarom werkte ik in verschillende scenario’s. Voor mensen met kleine kinderen of een hond, blijft een echte grens nodig. Maar misschien kan er via een tussenvorm gewerkt worden. De omwonenden krijgen daardoor ook een verdere kijktuin en een breder zicht. Het verdwijnen of wegnemen van die grenzen is een idee dat voor heel Vlaanderen zou kunne tellen. Nu is in Vlaanderen elke tuin een klein eiland. Moesten die tuinen wat meer in elkaar over gaan of dezelfde beplanting hebben, dan creëren we een groot ecologisch verband.”
Tweede studie
Ruben studeerde eerder al interieurvormgeving. Na het behalen van dat diploma voelde hij zich nog niet klaar voor de arbeidsmarkt. Na een korte zoektocht kwam hij bij landschaps- en tuinarchitectuur terecht: “Ik zag dat als een ideale combinatie: de binnenruimte en de buitenruimte vormgeven. Ik begon dat ook een de studies met een focus op tuinen. Maar geleidelijk aan kwam ik in contact met publieke ruimte en landschappen, wat een heel andere methodiek met zich meebrengt dan het ontwerpen van tuinen, erg boeiend! Het grote verschil met interieurvormgeving is dat we meer gestructureerd werken en bovendien met levende vegetatie, patronen en structuren.”
